Tags: kabali, rajnikanth, Kabali review, viral,Kabali movie, radhika apte

EarLy bird Kabali review: Paisa vasool for Rajnikanth fans

DECCAN CHRONICLE.

PublishedJul 21, 2016, 9:33 pm IST

UpdatedJul 21, 2016, 9:49 pm IST

An online review posted by a man called Balaji Srinivisan on his Facebook page has gone viral on social media.

 The film set in the 80's has Rajinikanth essaying the role of a retired gangster.

Mumbai: No recent movie has managed to create the kind of buzz and expectation that the Rajnikanth starrer Kabali has generated in the past few days. Theatres have been booked in advance and some companies have even declared a leave on Friday for their employees to watch the movie! And on Thursday, a special screening of the movie was held at a screen in the United States and it received a tremendous response from the audience.

Read: Kabali: 10 reasons why you should watch the Rajinikanth starrer

An online review of the movie posted by a man called Balaji Srinivisan on his Facebook page has gone viral on social media and thousands of people have been searching for his review ever since. He claims to have had the opportunity to see a preview show of the much anticipated film in the US. He has however taken down the original review posted on his page after it went viral.

While Deccan Chronicle cannot verify the authenticity of the man’s claims, following is the full text of his review:

Thanks to bay area cine industry friends, I got to watch a preview show of Kabali. I went in with no expectations and came out with mixed feelings. Kabali is paisa vasool for Rajinikanth fans while others can have equal fun mocking the aged superstar go through his paces.

The bar has been set high for Rajini, since he has already donated all his assets, built colleges, constructed dams, overthrew a Chief Minister and in general has given up his life for the masses. So, in this movie, the setting moves to Malaysia, where tamils are ill-treated and need a Messiah to save them. Enter the Superstar, who, like Nelson Mandela, spends several years in prison for his opposition to racism.

When he comes out, he settles down to a regular life (think Baasha’s auto driver), until circumstances force him to become a gangster and rescue his daughter from the enemies. And of course, he becomes the leader of Tamils/Dalits in Malaysia and improves their conditions tremendously.

For a Rajini fan, this will all give him/her goosebumps. Slow motion walks, stylish poses, crisp dialogues are all there, and theatres will explode with applause each time Rajini does his carefully choreographed routine.

There are flashback scenes where he looks “youth” that is sure to make his fans feel nostalgic. Director Ranjith has ensured that the larger than life image of Rajini has been preserved. In essence, it feels like a lifetime highlights of various Rajini movie scenes re-enacted.

For a casual cinema goer though, the whole shindig will feel thoroughly artificial and unbearable. The aged star with heavy makeup trying to act as a 30 year old is cringe-worthy.

For someone who in real life has shied away from any responsibility, has acted without any consistency in politics, a person who has never stood up to his beliefs (he appreciated Jayalalitha getting out of prison for the case that he railed against her in ’96!), Rajinikanth again doing the act of the mass leader and people’s savior is laughable.

The real life Rajini can do no right except to kindle talks about his entry into politics. But movie after movie, he does his act, and it is getting a bit long on the tooth.

Ranjith could have made a better film on the plight of the Malaysian tamils. May be that was his original plan. The movie though, ends up as yet another commercial vehicle for the Superstar. Ranjith’s Dalit politics take a backseat here. Radhika Apte is apt in her role as is Dhansika. Watch out for a surprise cameo from someone you wouldn’t expect in a Rajini film. Neruppudaa is a surprising ear worm from Santosh Narayanan.

God father

இந்த கதையை படியுங்கள்.... எல்லா துக்கங்களும் முடிவுக்கு வரும் .

சிறுவனை அழைத்துக்கொண்டு அவனது தந்தை ஒரு காட்டிற்குச் சென்றார். அப்போது மகனுக்கு ஒரு சவாலை முன்வைத்தார். ''மகனே, இப்போது உனக்கு முன் ஒரு பெரிய சவால் உள்ளது. அதில் வெற்றி பெற்றால், நீ பெரிய வீரனாகி விடுவாய். இன்று இரவு முழுவதும் நீ தனியாக இந்தக் காட்டிலேயே இருக்க வேண்டும். உன் கண்கள் கட்டப்படும். ஆனாலும் நீ பயப்படக்கூடாது; வீட்டிற்கு ஓடிவந்துவிடவும் கூடாது'' என்றார். சிறுவன் ஆர்வத்துடன் சவாலை சந்திக்கத் தயாரானான்.

அவனது கண்களைத் தந்தை துணியால் இறுகக் கட்டினார். பிறகு, தந்தை திரும்பிச் செல்லும் காலடி ஓசை, மெல்ல மெல்ல மறைந்தது. அதுவரை தந்தை அருகில் இருக்கிறார் என்ற தைரியத்தில் இருந்த அவனுக்கு, தூரத்தில் ஆந்தை கத்துவதும் நரி ஊளையிடுவதும் நடுக்கத்தைக் கொடுத்தது.
காட்டு விலங்குகள் வந்து தாக்கிவிடுமோ என்ற அச்சத்தில் அவனது இதயத்துடிப்பு வழக்கத்தைத் தாண்டி எகிறியது.

மரங்கள் பேயாட்டம் ஆடின. மழைவேறு தூறத் தொடங்கியது. கடுங்குளிர் ஊசியாய் உடலைத் துளைத்தது. ‘’அய்யோ! இப்படி நிர்க்கதியாய்த் தவிக்க விட்டு தந்தை போய்விட்டாரே! யாராவது வந்து என்னைக் காப்பாற்றுங்களேன்’’ என்று பலமுறை கத்திப் பார்த்தான். பயனில்லை.

சிறிது நேரத்தில், இனி கத்திப் பயனில்லை என்பது அவனுக்குப் புரிந்தது. திடீரென்று அவனுக்குள் ஒரு துணிச்சல். என்னதான் நடக்கும், பார்ப்போமே என்று சுற்றுப்புறத்தில் கேட்கும் ஓசைகளை ஆர்வத்துடன் கவனிக்கத் தொடங்கினான். இப்படியே இரவு கழிந்தது. விடியற்காலையில் லேசாகக் கண்ணயர்ந்தான். சூரியன் உடம்பைச் சுட்டபோதுதான், கண்கட்டைத் திறந்துப் பார்த்தான். கண்ணைக் கசக்கிக்கொண்டு எதிரே பார்த்தபோது, அவனுக்கு ஆச்சரியம்! ஆனந்தம்! அழுகையே வந்துவிட்டது. ‘’அப்பா’’ என்று கூவி அருகில் அமர்ந்திருந்த தன் தந்தையைப் பாய்ந்து தழுவிக் கொண்டான்.

‘’அப்பா நீங்க எப்போ வந்தீங்க?’’ என்று ஆவலாகக் கேட்டான். சோர்வும் மகிழ்ச்சியும் கொண்டிருந்த அந்தத் தந்தை, ''நான் எப்போது மகனே உன்னை விட்டுப் போனேன்’’ என்றார். இரவு இங்குதான் இருந்தீங்களா? பிறகு ஏன் நான் பயந்து அலறியப் போதெல்லாம் என்னைக் காப்பாற்றவில்லை? ஏன் என்னிடம் எதுவும் பேசவில்லை?’’ என்று கேட்டான்.

‘’உன் மனோதிடம் வளர வேண்டும். நீ எதற்கும் அஞ்சாத வீரனாக வேண்டும் என்பதற்காக மெளனம் காத்தேன். ஏனென்றால் அச்சத்தின் உச்சத்தை எட்டும்போது, துணிச்சல் தானே வரும்’’ என்றார் தந்தை. மகனுக்கு தந்தையின் நோக்கம் புரிந்தது.

கடவுளும் அந்தத் தந்தையைப் போலத்தான், நம்மோடு இருக்கிறார். துன்பத்திலும் சோகத்திலும் தவிக்கும்போது துவண்டுவிடாமல், நாம் தீரர்களாக வேண்டும் என்பதற்காகவே பல நேரங்களில் மெளனம் காத்து வெறும் பார்வையாளரைப் போல் இருக்கிறார்.

BANK PASS BOOK

Piya married Hitesh this day.  At the end of the wedding party, Piya's mother gave her a newly opened bank saving passbook with Rs.1,000/- deposit amount.

Mother : ‘Piya, take this passbook.  Keep it as a record of your marriage life.  When there's something happy and memorable happened in your new life, put some money in.  Write down what it's about next to the line.  The more memorable the event is, the more money you can put in.  I've done the first one for you today.  Do the others with Hitesh.  When you look back after years, you can know how much happiness you've had.’

Piya shared this with Hitesh when getting home.  They both thought it was a great idea and were anxious to know when the second deposit can be made.

This was what they did after certain time :-

- 7 Feb : Rs.100/-, first birthday celebration for Hitesh after marriage.

- 1 Mar : Rs.300/-, salary raise for Piya.

- 20 Mar: Rs.200/-, vacation trip to Bali.

- 15 Apr: Rs.2,000/-, Piya got pregnant.

- 1 Jun: Rs.1,000/-, Hitesh got promoted.

… and so on…

However, after years, they started fighting and arguing for trivial things.  They didn't talk much.  They regretted that they had married the most nasty people in the world....  no more love...  One day Piya talked to her Mother : ‘Mom, we can't stand it anymore.’

‘We agree to divorce.’

‘I can’t imagine how I decided to marry this guy!!!’

Mother : ‘Sure, girl, that's no big deal.  Just do whatever you want if you really can't stand it.  But before that, do one thing first.  Remember the saving passbook I gave you on your wedding day?  Take out all money and spend it first.  You shouldn't keep any record of such a poor marriage.’

Piya thought it was true.  So she went to the bank, waiting at the queue and planning to cancel the account.  While she was waiting, she took a look at the passbook record.  She looked, and looked, and looked.  Then the memory of all the previous joy and happiness just came up her mind.  Her eyes were then filled with tears.  She left and went home.  When she was home, she handed the passbook to Hitesh, asked him to spend the money before getting divorce.

The next day, Hitesh gave the passbook back to Piya.

She found a new deposit of Rs.5,000/-.  And a line next to the record : 

‘This is the day I notice how much I've loved you thru out all these years.  How much happiness you've brought me.’

They hugged and cried, putting the passbook back to the safe.

‘Life is about correcting mistakes.